Krok

Sztuczne zapłodnienie to terapia płodności dla par, które mają trudności z posiadaniem dzieci. Co to jest program sztucznego zapłodnienia i jakie są procesy lub kroki? Poniżej znajdziesz pełne informacje.

x

Co to jest sztuczne zapłodnienie?

Sztuczne zapłodnienie lub Inseminacja wewnątrzmaciczna (IUI) to alternatywny program ciążowy dla tych z Was, które chcą mieć dzieci.

Ta metoda polega na umieszczeniu nasienia w macicy kobiety, aby wspomóc proces zapłodnienia.

Celem metody sztucznego zapłodnienia jest zwiększenie liczby plemników, które docierają do jajowodów.

Oczekuje się, że dzięki tej metodzie zwiększy się prawdopodobieństwo zapłodnienia komórki jajowej przez plemnik.

Jednak nie wszyscy mający problemy z płodnością powinni poddać się tej procedurze.

Istnieje kilka warunków, które faktycznie zabraniają wykonywania procedur sztucznej inseminacji, takich jak:

• Kobiety, które mają problemy z jajowodami.
• Kobiety, które miały infekcje miednicy.
• Kobiety, które miały endometriozę.

Podobnie jak w przypadku IVF, ten proces inseminacji będzie długi i wymaga starannego przygotowania.

Etapy procedury sztucznej inseminacji

Procedura sztucznej inseminacji musi być przeprowadzona wspólnie z partnerem, aby przebiegła bezproblemowo.

Obie mają swój udział, aby ciąża mogła zostać zrealizowana.

Zobacz pełne wyjaśnienie kroków procedury sztucznej inseminacji poniżej.

1. Badanie lekarskie

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznej inseminacji należy najpierw udać się do lekarza na dokładne badanie.

Na tym etapie lekarz zwykle wykonuje kilka badań.

Badania, takie jak testy płodności, muszą być przeprowadzone wspólnie z partnerem, aby poznać warunki płodności obu stron.

Jest szansa, że ​​lekarz sprawdzi stan jajowodów. Dzieje się tak, ponieważ zdrowie jajowodów jest jednym z kluczy do sukcesu lub niepowodzenia sztucznej inseminacji.

Kanał między jajnikami a macicą musi być otwarty (niezablokowany) i zdrowy.

Co więcej, lekarz oceni również poziom hormonów u ciebie i twojego partnera, aby dowiedzieć się, czy wszystkie hormony są na normalnym poziomie.

Lekarz sprawdzi również, czy macica jest wystarczająco silna, aby pomieścić płód w czasie ciąży.

2. Stymulacja jajników

Po przejściu przez okres sprawdzania stanu zdrowia, teraz jest czas na wejście w fazę stymulacji jajników.

Obecnie lekarz podaje leki na płodność, regularnie kontrolując stan pacjenta ultradźwięk i badania krwi.

Picie leków na płodność, które są generalnie zalecane przez lekarzy podczas zabiegu IUI to clomid lub letrozol.

Clomid wspomaga uwalnianie hormonów przysadki mózgowej, które pobudzają organizm do wydzielania hormonu luteinizującego (LH) i hormonu folikulotropowego.

Ten hormon pomaga promować uwalnianie jaj, a także zachęca je do dojrzewania.

Jednak lekarz może również podać inne leki w trakcie trwania programu sztucznej inseminacji.

Na przykład, ludzka gonadotropina kosmówkowa (HCG) w dawce wtrysku.

Jest to replikacja hormonów w organizmie, która może wywołać wydzielanie komórek jajowych przez pęcherzyki jajnika samic.

Ta stymulacja ma na celu zwiększenie liczby jaj produkowanych przez jajniki.

Im więcej jaj można usunąć i zapłodnić podczas zabiegu, tym większe są Twoje szanse na zajście w ciążę.

Podczas tej stymulacji jajników lekarz będzie monitorował wzrost i rozwój pęcherzyków, wykonując co kilka dni badania krwi i USG.

Wykonuje się badania krwi, aby określić poziom estradiolu. W międzyczasie wykonuje się badanie ultrasonograficzne, aby określić, czy produkujesz zdrowe jaja, czy nie.

Monitorowanie jest bardzo ważne, aby określić, ile dawki leku, czy należy ją zwiększyć, czy zmniejszyć, a także określić, kiedy jajka są ugotowane.

Dlatego lekarze mogą określić, kiedy jest najbardziej odpowiedni czas na wstrzyknięcie nasienia do organizmu, aby nastąpiło zapłodnienie.

3. Przygotowanie nasienia

Kolejnym krokiem sztucznej inseminacji jest przygotowanie nasienia.

Na tym etapie mężczyzna dostarczy próbkę nasienia lub może również skorzystać z wcześniej przygotowanego dawcy nasienia.

Przed wstrzyknięciem do pochwy próbka nasienia zostanie najpierw umyta.

Proces mycia nasienia to w rzeczywistości selekcja zdrowych i niezdrowych plemników.

W tym procesie zdrowe plemniki zostaną oddzielone od plemników słabej jakości.

Dobry plemnik to plemnik, który ma wysoką koncentrację i ruchliwość (ruch), aby dotrzeć do komórki jajowej.

Ten proces mycia nasienia jest również przeprowadzany w celu usunięcia toksycznych chemikaliów, na które organizm może reagować negatywnie.

Słabe plemniki mogą również wpływać na proces zapłodnienia komórki jajowej.

Jeśli próbka spemy nie jest zbyt duża, ale doskonałej jakości, proces zapłodnienia będzie łatwiejszy i będzie szansa na zajście w ciążę.

4. Włóż nasienie

Proces sztucznego zapłodnienia zostanie przeprowadzony w okresie płodnym lub owulacji.

Zwykle około 24-36 godzin po gwałtownym wzroście poziomu hormonu LH, który wskazuje na zbliżającą się owulację.

Kiedy plemniki są gotowe, można w końcu rozpocząć proces inseminacji. Zwykle trwa to 1-2 godziny.

Twój lekarz wprowadzi bardzo mały, smukły, elastyczny cewnik do macicy przez pochwę i szyjkę macicy.

Kiedy urządzenie znajduje się w macicy, lekarz wypuści plemniki w nadziei, że te komórki z powodzeniem zapłodnią komórkę jajową.

Mówi się, że ten sztuczny proces zapłodnienia jest bezbolesny, chociaż podczas tego procesu możesz odczuwać lekkie skurcze.

Skurcze, które odczuwasz, mogą być podobne do skurczów, których doświadczasz podczas badania Cytologia.

Lekarz może zalecić chwilę położyć się po zakończeniu sztucznego unasienniania.

Nie musisz się martwić, że plemniki wyciekną podczas stania, ponieważ plemniki zostały przeniesione bezpośrednio do macicy i tylko czekają na wyniki.

Ponieważ podczas tego procesu będziesz się przez chwilę położyć, najlepiej jest mu towarzyszyć.

Wsparcie ze strony najbliższych może Cię uspokoić podczas tego programu sztucznego zapłodnienia.

Skutki uboczne sztucznego zapłodnienia

W rzeczywistości ten proces sztucznej inseminacji jest klasyfikowany jako minimalne ryzyko. Nie oznacza to jednak, że po przeżyciu nie ma żadnych zagrożeń.

Poniżej przedstawiono niektóre z możliwych zagrożeń po procedurze sztucznej inseminacji:

1. Infekcja

Poddając się programowi sztucznej inseminacji, możesz mieć infekcję. Jednak możliwość jest bardzo mała, prawie niemożliwa.

Jednak bez względu na to, jak mała jest szansa, nadal musisz zrozumieć to ryzyko.

2. Pojawiają się plamy krwi

Podczas sztucznego zapłodnienia mogą pojawić się plamy krwi.

Ten stan może wystąpić, gdy lekarz wprowadzi cewnik do macicy, powodując lekkie krwawienie w okolicy pochwy.

Mimo to nie musisz się martwić. Te warunki nie mają negatywnego wpływu na Twoje szanse na zajście w ciążę.

3. Bliźniaczki w ciąży

Ten stan w rzeczywistości nie jest efektem ubocznym, ale czymś, co może się zdarzyć po sztucznej inseminacji.

Oznacza to, że jeśli zajdziesz w ciążę tą metodą, możesz skończyć z bliźniakami; mogą to być bliźnięta, trojaczki, a nawet więcej.

Jednak lekarz będzie również starał się kontrolować dawkę podawanego leku, aby jednorazowo zapobiec uwolnieniu nadmiernej ilości komórek jajowych.

Czy możesz zajść w ciążę natychmiast po sztucznej inseminacji?

Po przejściu programu sztucznej inseminacji oczekiwanie na wyniki zajmie około dwóch tygodni.

W oczekiwaniu na efekty zabiegu wykonuj codzienne czynności, aby uniknąć stresu i przygnębienia.

Zalecamy, aby nie wykonywać testu ciążowego przed zakończeniem procesu inseminacji, aby uniknąć niewłaściwych wyników, takich jak:

Źle negatywnie

Możesz otrzymać te wyniki, jeśli hormony ciążowe nie są jeszcze na mierzalnych poziomach.

Chociaż wynik sztucznej inseminacji jest negatywny, niekoniecznie jest prawdziwy.

Oznacza to, że wynik, jaki powinnaś uzyskać, to ciąża pozytywna, ale organizm wykazuje inny stan.

Fałszywie pozytywny

Wynik tej sztucznej inseminacji oznacza, że ​​otrzymujesz wynik pozytywny, podczas gdy w rzeczywistości jesteś w ciąży ujemna.

Może się tak zdarzyć, ponieważ skutki leków wywołujących owulację, takich jak HCG, wciąż krążą w organizmie.

Dlatego organizm wskazuje na ciążę. W rzeczywistości w tym czasie nie byłaś w ciąży.

Po przeprowadzeniu własnej opieki prenatalnej lekarz może poprosić Cię o ponowną wizytę za około dwa tygodnie.

Zostaniesz poproszony o wykonanie badania krwi, które jest bardziej czułym testem do wykrywania hormonów ciążowych po poczęciu i badaniu ultrasonograficznym

Stany wymagające sztucznego zapłodnienia

Cytowane z American Pregnancy Association, wskaźnik powodzenia sztucznej inseminacji rutynowej sięga 20%. Co więcej, ten program ciążowy nie wymaga specjalnej operacji.

Oto niektóre stany, które wymagają sztucznego zapłodnienia, aby szybko zajść w ciążę, takie jak:

1. Pacjenci z nasieniem dawcy

Są kobiety, które chcą mieć dzieci z własnego łona, nawet jeśli nie mają stosunku płciowego.

Jednym ze sposobów, które można zastosować, jest sztuczne zapłodnienie.

Zwykle ta kobieta korzysta z pomocy dawcy nasienia z zaufanego laboratorium.

2. Niepłodność bez znanej przyczyny

Nie wszystkie problemy z płodnością kobiet można zidentyfikować. Są też tacy, którzy doświadczają bezpłodności bez wyraźnego powodu.

Możesz więc przeprowadzić program sztucznej inseminacji, aby mieć dzieci wyłącznie z macicy.

Zabieg ten jest często stosowany jako rodzaj leczenia osób, które bez powodu doświadczają bezpłodności.

Zwykle temu procesowi towarzyszy stosowanie leków stymulujących owulację.

3. Historia endometriozy

Zwykle kobiety, które doświadczyły endometriozy, mogą mieć trudności z zajściem w ciążę.

Przed wykonaniem sztucznej inseminacji możesz użyć leków, aby stymulować produkcję wysokiej jakości jaj.

4. Niepłodność u mężczyzn

Nie wszystkie problemy związane z trudnościami w ciąży pochodzą od kobiet. Ten stan może być również spowodowany problemami z płodnością u mężczyzn.

Jeśli analiza nasienia twojego partnera wykaże, że stan nie jest dobry, możesz poddać się tej procedurze.

Ten niekorzystny stan może mieć postać nieprawidłowości nasienia. Dlatego ta procedura pomoże uporządkować nasienie wysokiej jakości i te, które są mniej wykwalifikowane.

5. Problemy z szyjką macicy lub szyjką macicy

Szyjka macicy lub szyjka macicy, która znajduje się w dolnej części macicy, jest łącznikiem między pochwą a macicą.

Śluz wytwarzany przez szyjkę macicy lub szyjkę macicy podczas owulacji ułatwia plemnikom przedostawanie się z pochwy do jajowodów.

Jeśli jednak śluz szyjki macicy jest zbyt gęsty, zablokuje przedostawanie się plemników do jajowodów.

W rzeczywistości szyjka macicy może blokować plemniki przed dotarciem do komórki jajowej, więc zapłodnienie nie występuje.

Tymczasem sztuczna inseminacja nie musi przechodzić przez szyjkę macicy i może bezpośrednio wysyłać plemniki do macicy.

6. Problemy z owulacją

Inną przyczyną trudnej ciąży u kobiet są problemy z owulacją. Zwykle ten problem występuje, ponieważ produkcja komórek jajowych jest drastycznie zmniejszona.

7. Alergia na nasienie

Chociaż jest to bardzo rzadki stan, możliwe jest, że kobieta jest uczulona na nasienie.

Cytowana z Mayo Clinic alergie pojawiają się, gdy wytrysk powoduje zaczerwienienie, pieczenie i obrzęk. W szczególności, gdy nasienie uderza w skórę kobiety.

Oprócz różnych warunków opisanych powyżej istnieje kilka innych warunków, które mogą być powodem, dla którego należy wykonać procedurę sztucznej inseminacji, w tym:

• Pacjentka nie może uprawiać seksu pochwowego ze względu na stan zdrowia.
• Nie można zajść w ciążę, na przykład mieć HIV.
• Twój partner nie może wytrysnąć.

Różnica między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro

IVF i sztuczne zapłodnienie to dwa sposoby szybkiego zajścia w ciążę.

Zwłaszcza jeśli Ty lub Twój partner macie problemy z płodnością i układem rozrodczym.

Istnieją jednak różnice między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro, które należy zrozumieć, w tym:

1. Różne procesy

Sztuczne zapłodnienie to zabieg polegający na wszczepieniu nasienia bezpośrednio do macicy kobiety w celu przyspieszenia zapłodnienia.

Odbywa się to dla par, które mają problemy z niską jakością nasienia.

Podczas gdy IVF jest procesem, jajniki są stymulowane do produkcji wielu komórek jajowych, które są następnie usuwane z macicy poprzez ssanie.

Zapłodnienie in vitro odbywa się nie tylko ze względu na niską jakość nasienia, ale także ze względu na lepkie jajowody i inne.

W IUI zapłodnienie nadal zachodzi w ciele matki, podczas gdy w IVF zapłodnienie odbywa się w laboratorium.

2. Poziom sukcesu i ryzyka

Sztuczne zapłodnienie to także krótki i stosunkowo bezbolesny zabieg. Jednak wskaźnik sukcesu jest mniejszy niż w przypadku IVF.

Chociaż proces IVF wykorzystuje bardziej wyrafinowaną technologię i odnosi większy sukces, ryzyko jest większe.

Ponieważ w procedurach IVF bardziej prawdopodobne jest wystąpienie infekcji, krwawienia lub innych zaburzeń narządów.