Als (stwardnienie zanikowe boczne): objawy, leki itp. • witaj zdrowo

x

Definicja ALS

Choroba ALS lub stwardnienie zanikowe boczne to zaburzenie układu nerwowego, które atakuje komórki nerwowe w mózgu i kręgosłupie, powodując utratę kontroli nad mięśniami poprzecznie prążkowanymi (poruszającymi się samodzielnie).

Ten stan występuje, gdy układ nerwowy, w którym określone komórki (neurony), w mózgu i szpiku kostnym, powoli obumiera.

Z biegiem czasu mięśnie stają się słabe i źle funkcjonują, co prowadzi do osłabienia mięśni, niepełnosprawności i już w znacznym stopniu, który może prowadzić do śmierci.

Mimo to ALS nie powoduje ingerencji w zdolności intelektualne, wzrok i zmysł słuchu, węchu czy smaku chorego.

Istnieją dwa rodzaje ALS:

1. Górne neurony ruchowe: komórki nerwowe w mózgu.
2. Dolne neurony ruchowe: komórki nerwowe w rdzeniu kręgowym.

Te neurony ruchowe kontrolują wszystkie odruchowe lub spontaniczne ruchy mięśni rąk, nóg i twarzy. Neurony ruchowe działają również w celu wydawania mięśniom poleceń skurczu, dzięki czemu można chodzić, biegać, podnosić lekkie przedmioty, żuć i połykać pokarm oraz oddychać.

Jak często występuje ten stan?

Stwardnienie zanikowe boczne lub choroba ALS jest rzadką chorobą. Ta choroba na ogół dotyka więcej mężczyzn niż kobiet w wieku 40-60 lat. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby uzyskać więcej informacji.

Oznaki i objawy ALS

Objawy lub oznaki stwardnienia zanikowego bocznego (ALS) mogą się również różnić w zależności od osoby. Stan zależy od dotkniętych neuronów, dlatego objawy tego stanu są bardzo zróżnicowane, na przykład:

• Trudności w chodzeniu lub wykonywaniu normalnych codziennych czynności.
• Częste potknięcia lub upadki.
• Nogi, stopy i kostki są osłabione.
• W okolicy ręki jest słabość.
• Zaburzenia mowy i połykania.
• Skurcze mięśni i drgawki pojawiające się na ramionach, barkach i języku.
• Płacz, śmiech i ziewanie wymykają się spod kontroli.
• Zmiana nastawienia.

Zwykle początkowe objawy ASL pojawiają się na dłoniach i stopach, a następnie rozprzestrzeniają się na inne obszary ciała. Co więcej, wraz z postępem choroby i uszkodzeniem komórek nerwowych osłabiają się również mięśnie.

Ma to oczywiście wpływ na różne funkcje organizmu, które nie mogą normalnie działać. Zwykle ALS nie powoduje bólu, ale z czasem ból pojawi się, gdy stan się pogorszy.

Kiedy iść do lekarza

Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy ALS:

• Trudności w chodzeniu lub wykonywaniu codziennych czynności.
• Osłabione lub sparaliżowane stopy lub kostki.
• Zmniejszona funkcja ręki.
• Trudności w połykaniu lub mówieniu.
• Skurcze mięśni i drżenie ramion, barków i języka.
• Trudność w podniesieniu głowy lub utrzymaniu postawy.

Przyczyny ALS

Główna przyczyna ALS pozostaje niepewna. Często lekarze i eksperci nie mogą znaleźć stanu, który mógłby potencjalnie spowodować ALS u chorego.

Począwszy od codziennych nawyków, nawyków żywieniowych, aż po styl życia, nie ma żadnych przesłanek, które wskazywałyby na występowanie ALS. Jednak ci pacjenci zwykle również nie mają jasnej historii medycznej.

Z drugiej strony niewielki odsetek osób z ALS ma wyraźną rodzinną historię medyczną, która wskazuje, że wielu członków rodziny ma lub doświadcza ALS. To znak, że u niektórych pacjentów ten stan można również uznać za chorobę dziedziczną.

Mimo to główna przyczyna, zwłaszcza u pacjentów bez wywiadu rodzinnego z ALS, nie została zidentyfikowana.

Czynniki ryzyka ALS

Ryzyko wystąpienia ALS wzrasta, jeśli dana osoba:

• Masz rodzinną historię ALS. Pięć do 10 procent osób z tą chorobą ma członka rodziny, który ma tę chorobę. W rodzinach z ALS ich dziecko ma 50:50 szans na rozwój choroby.
• Wiek. Ryzyko ALS wzrasta wraz z wiekiem. Ten stan występuje najczęściej w wieku od 40 do 60 lat.
• Płeć. W grupie wiekowej <65 lat mężczyźni są bardziej narażeni na rozwój ALS niż kobiety. Ta tendencja zanika po 70 roku życia.
• Genetyczny. Istnieją różnice genetyczne, które sprawiają, że ludzie są bardziej podatni na tę chorobę.

Czynniki środowiskowe, jak wspomniano poniżej, mogą wywołać chorobę Lou Gehriga:

• Palić. Palenie jest jedynym czynnikiem środowiskowym, który może zwiększać ryzyko choroby ALS. Ryzyko to jest największe u kobiet, zwłaszcza po menopauzie.
• Ekspozycja na truciznę. Niektóre dowody sugerują, że narażenie na ołów lub inne substancje w pracy lub w domu może mieć związek z tą chorobą.
• Służba wojskowa. Badania pokazują, że osoby służące w wojsku są bardziej narażone na rozwój ALS.

Powikłania ALS

Jeśli choroba postępuje, ALS może powodować komplikacje, takie jak:

Problemy z oddychaniem

Z biegiem czasu ALS może sparaliżować mięśnie, których używasz do oddychania. Możesz potrzebować urządzenia ułatwiającego oddychanie w nocy, podobnego do urządzenia używanego przez osoby cierpiące na bezdech senny.

Najczęstszą przyczyną śmierci osób z tą chorobą jest niewydolność oddechowa. Średnio śmierć następuje w ciągu trzech do pięciu lat od wystąpienia objawów.

Porozmawiaj o problemach

Większość osób z tą chorobą ma trudności z mówieniem. Ten stan zwykle pojawia się powoli, zaczynając od trudności w wymawianiu niektórych słów, ale pogarsza się, tak że w ogóle nie możesz mówić wyraźnie.

Rozmowa osób z tą chorobą staje się trudna do zrozumienia dla innych. Jeśli chcesz rozmawiać z innymi ludźmi, możesz polegać na technologii komunikacyjnej.

Trudności w jedzeniu

Osoby z ALS mogą doświadczać problemów z niedożywieniem i odwodnieniem z powodu uszkodzenia mięśni używanych do żucia. Osoby z tą chorobą są również narażone na wysokie ryzyko dostania się pokarmu, płynów lub śliny do płuc, co może prowadzić do zapalenia płuc.

Demencja

Niektóre osoby z tą chorobą mają problemy z pamięcią i podejmowaniem decyzji, a u niektórych ostatecznie zdiagnozowano rodzaj demencji zwany otępieniem czołowo-skroniowym.

Diagnostyka i leczenie ALS

Podane informacje nie zastępują porady lekarskiej. ZAWSZE skonsultuj się z lekarzem.

Lekarze mogą zdiagnozować tę chorobę na podstawie historii przyjmowania leków i badania fizykalnego, zwłaszcza nerwów i mięśni. Według Johna Hopkinsa Medicine, aby go ukończyć, lekarze wykonają kilka innych testów, takich jak:

• Badanie krwi i badanie moczu.
• Test czynności tarczycy.
• Biopsja mięśni i nerwów.
• Badanie płynu w mózgu i rdzeniu kręgowym.
• Badanie za pomocą promieni rentgenowskich.
• Rezonans magnetyczny (MRI).
• Test elektrodiagnostyczny w celu wykrycia zaburzeń mięśni i nerwów ruchowych.

Jakie są opcje leczenia ALS?

Ten stan można pokonać za pomocą leków i terapii, takich jak:

1. Używanie narkotyków

Istnieją dwa leki, które można stosować w leczeniu tego stanu, a mianowicie riluzol i edarawon. Riluzol jest spożywany doustnie. Ten lek może wydłużyć oczekiwaną długość życia chorego od trzech do sześciu miesięcy.

Należy jednak zwrócić uwagę na skutki uboczne, które mogą się pojawić, takie jak bóle głowy, niestrawność, zaburzenia czynności wątroby i być może inne skutki uboczne.

Tymczasem edarawon jest lekiem podawanym dożylnie. Ten lek może zmniejszać osłabienie funkcji organizmu. Mimo to ten lek niekoniecznie gwarantuje pacjentom dłuższe życie.

Podobnie jak w przypadku leków doustnych, lek ten może również powodować działania niepożądane, takie jak siniaki, bóle głowy i duszności. Zwykle lek podaje się codziennie przez okres dwóch tygodni każdego miesiąca.

2. Terapia

Terapia sugerowana przez lekarza może być związana z objawami ALS, których doświadczasz. Niektóre z terapii, które można podjąć, to:

• Fizykoterapia.
• Terapia zajęciowa.
• Terapia mowy.

Co więcej, osoby z ALS mogą potrzebować wsparcia ze strony najbliższych osób, aby pomóc im zaspokoić ich potrzeby żywieniowe i zapobiec zaburzeniom psychicznym.

Na przykład oczekuje się, że rodzina lub bliscy będą w stanie zaspokoić zapotrzebowanie na zdrową żywność dla osób cierpiących na ALS.

W rzeczywistości oczekuje się również, że rodziny zapewnią artykuły pierwszej potrzeby lub urządzenia pomocnicze, które mogą być potrzebne w późniejszym terminie, gdy pacjent nie będzie mógł przeżuwać własnego jedzenia.

Dodatkowo rodzina i bliscy mogą zapewnić pacjentowi wsparcie emocjonalne, starając się być u jego boku, ponieważ jest to czas, w którym pacjent najbardziej potrzebuje wsparcia swoich bliskich.

Domowe środki zaradcze na ALS

Następujące sposoby na styl życia i domowe sposoby mogą pomóc w leczeniu ALS:

• Wybierz leki potrzebne do leczenia określonych problemów, takich jak oddychanie i jedzenie.
• Dowiedz się jak najwięcej o ALS i sposobach łagodzenia objawów.
• Dołącz do grupy wsparcia dla chorób ALS.
• Nie trać nadziei. Niektórzy ludzie żyją znacznie dłużej niż 5-10 lat. Niektórzy żyją dłużej niż 10 lat lub dłużej.

Jeśli masz pytania, skonsultuj się z lekarzem, aby znaleźć najlepsze rozwiązanie dla Ciebie.